Het dilemma van duurzaam

Elektrisch heeft de toekomst. Nu steeds meer bedrijven en organisaties hun focus richten op duurzaam ondernemen, neemt het gebruik van fossiele grondstoffen af en schakelen we over op elektrisch. Batterijen en accu’s spelen hierbij een grote rol, ook in de verlichtingsbranche, want hierin kan elektrische energie worden opgeslagen. Bovendien kunnen ze telkens opnieuw worden opgeladen en dus worden hergebruikt. Duurzaam, toch? 

Het witte goud

Echter, in de meeste van deze batterijen en accu’s zit lithium, tegenwoordig ook wel ‘het witte goud’ genoemd. Lithium wordt gewonnen op natuurlijke zoutvlaktes in Zuid-Amerika, waar op grote schaal water in wordt gepompt om de grondstof vrij te krijgen. En dat in een gebied dat bekend staat om de grote droogte. Het gevolg: verspilling van ontzettend veel water, verzilting van omliggende waterbronnen waardoor lokale boeren hun gewassen niet meer kunnen bewateren en een totale verwoesting van het landschap.

Kobalt uit Congo 

 Een nog groter probleem vormt het kobalt in batterijen. Deze benodigde grondstof wordt vrijwel uitsluitend aangetroffen en dus gewonnen in Congo. Dit land staat al niet bekend om een goede handhaving van mensenrechten, maar in de kobaltmijnen worden deze op grote schaal geschonden. In deze ‘ambachtelijke mijnen’ wordt kobalt met de hand, zonder essentiële bescherming en vaak door kinderen uit de grond gehaald. Waarschijnlijk werken in Congo zeker zo’n 40.000 kinderen 12 uur per dag onder erbarmelijke omstandigheden in kobaltmijnen. En dan hebben we het nog niet gehad over de impact van de delving op het landschap en de mensen die er wonen…

Mijnwerker in Congo
 

Supercondensator versus batterij  

Wie echt wil verduurzamen doet er daarom goed aan om batterijen zoveel mogelijk uit te bannen. Op het gebied van noodverlichting kan dit door te kiezen voor armaturen met een supercondensator. Hierin worden vrijwel geen zware metalen gebruikt, zodat de maatschappelijke belasting en die voor het milieu worden geminimaliseerd. Ook hebben supercondensatoren een uitzonderlijk lange levensduur. Waar de gemiddelde batterij na een jaar of 4 moet worden vervangen, is dit bij een supercondensator pas na 15 tot 17 jaar het geval. Een ander voordeel is dat supercondensatoren vrijwel geheel gerecycled kunnen worden. Bij batterijen gaat dit vaak mis, ook al worden ze apart ingezameld.

Duurzame noodverlichting 

Al met al genoeg redenen om waar mogelijk supercondensatoren te gebruiken in plaats van batterijen. Als onderneming kan dit door te kiezen voor noodverlichting die werkt op supercondensatoren. Minder belastend voor milieu en maatschappij én bovendien minder arbeidsintensief omdat de noodverlichtingsarmaturen minder vaak hoeven te worden gecontroleerd en de batterijen niet steeds moeten worden vervangen.

Hoogaerts Lichttechniek heeft duurzaamheid hoog in het vaandel staan en is niet voor niets exclusief leverancier van Teknoware noodverlichting met ESCAP supercondensatoren. Een goede oplossing voor bedrijven die echt hun bijdrage willen leveren aan een betere maatschappij.